Kafelki, duperelki

Przepraszałem, obiecywałem, zarzekałem się, a tutaj jak posta nie było, tak nie ma! Ciepłe dni poznańskie, piwko nad Wartą i mężczyzna w łóżku skłaniają niestety do rozleniwienia (chociaż to ostatnie tylko po fakcie... a może raczej powinienem napisać „po akcie”).


Jak już wprawne oko było w stanie zapewne z poprzedniej notki wyłapać – znalazłem sobie chłopaka :D Ma na imię Tygrysek (a przynajmniej ja tak na niego mówię), znamy się już prawie dwa miesiące - motylki w brzuszkach, serduszka, kwiatki, kraniki, dywaniki, ten początkowy okres w związku. Tygrys studiuje turystykę, specjalizuje się w gastronomii i świetnie gotuje, z czego wynikają dwa plusy – nie tylko mi robi pyszne jedzenie, ale mam dodatkowe wyzwanie i motywację kiedy przychodzi moja kolej zrobić obiad.


Ponadto ma śliczne brązowe oczy, bardzo lubi się przytulać, ma świetne poczucie humoru, a na pierwszej randce totalnie mnie zauroczył, kiedy zadałem mu drżącym głosem pytanie, które jest tym być, albo nie być; które obnaża ludzką osobowość, psychikę i tajemnice; które zawiera w sobie setki pytań i tysiące odpowiedzi.


- Jaki jest twój ulubiony kucyk z MLP?

Odpowiedział prawidłowo.